Het is zondag vandaag. We konden uitslapen vanmorgen. Toen ik wakker werd kwam Monique net met koffie terug naar bed. Lekker ontspannen wakker worden zo. Nog wat slaapsuf pakte ik mijn iPad en de koffie en scrollde gedachteloos door de tijdlijnen op social media. 

Op Facebook stond een bericht van Sander van 5 minuten geleden. Hij was blijkbaar al wakker. Hij plaatst de laatste tijd weer video’s waarop hij rapt of FIFA21 speelt, maar iets klopte er niet. Er staan een paar regels tekst in het bericht, maar Sander kan niet lezen en schrijven. Hij is verstandelijk gehandicapt. Hij herkent soms een woord en soms typt hij een woord na, maar dan nooit zonder spelfouten. De tekst in het bericht had geen spelfouten en bestond uit hele zinnen!

Ik liet het aan Monique zien en die snapte er ook niets van. Was ik wel wakker? Heeft Sander leren schrijven zonder dat we dit wisten, of kon hij het altijd al? Is het een mirakel op zondag, of is er iemand in huis bij Sander? Ik ging verward naar beneden. Sander zat te gamen. Hij was alleen. Dat was een opluchting. Ik vroeg of hij een video had geplaatst. Dat was zo. Ik vroeg of hij die zinnen erbij had geschreven. “Nee, dat heeft mijn iPhone gedaan”. “Maar hoe doe je dat dan?”. “Met het microfoontje”. Ik snapte er nog steeds niets van en vroeg of hij het me even wilde laten zien.

We gingen samen op de bank zitten. Hij opende Facebook op zijn iPad om een bericht te plaatsen. Hierna drukte hij op het microfoontje op het toetsenbord naast de spatiebalk en sprak een tekst in. De spraak werd omgezet in geschreven tekst terwijl hij tegen zijn iPad sprak. “Zo dus, heel makkelijk” zei hij, of het de gewoonste zaak van de wereld was. Ik dacht dat ik best handig was met nieuwe techniek, maar dit had ik nog niet eerder gezien. Het microfoontje op het toetsenbord was me ook nog niet eerder opgevallen.

Hij gebruikt zijn iPhone en iPad nu dus om te schrijven en heeft dit zelf uitgevogeld. Ik ben een website aan het maken waar digitoegankelijkheid heel belangrijk is en ik weet dat een iPad kan voorlezen. Als ik hem dat kan leren, dan kan hij dus “lezen en schrijven” met zijn iPad en iPhone. Vanmiddag gingen we er samen even voor zitten. Hij had direct door hoe hij het voorlezen kon starten en stoppen. 

Om het uit te proberen gebruikten we mijn verhalen over onze avonturen. Hij wist dat ik verhalen over hem schreef. Dat had hij gehoord van anderen. Zelf had ik het hem niet eerder verteld. Dit was dus de eerste keer dat we samen naar mijn verhalen over hem zaten te luisteren. Dat was heel bijzonder en ook best een beetje spannend. Vooral bij ‘Een droomplek voor Sander‘ was het leuk hoe hij reageerde op de fantasie dat hij later misschien bij een meisje zou blijven slapen, maar nog leuker was dat hij Prime Icon Ronaldo zou winnen met FIFA23 op de PS6!

We luisterden ook naar ‘Het shirt van Opa’. Dat vond ik heel spannend. Dat is een verhaal over een hele moeilijke periode in zijn leven. Hij luisterde aandachtig, maar vertelde dat hij het zich niet kon herinneren. We hebben afgesproken dat hij in het vervolg eerst naar een nieuw verhaal luistert en dat we dan samen beslissen of we het op de website plaatsen. Dit verhaal vond hij dus leuk en mocht ik plaatsen.

Sander is analfabeet, maar vandaag was ik de digibeet. Ik hoor het commentaar op dit verhaal al: “en jij werkt in de IT!?” 😁