
Over anderhalf jaar gaat Sander in het Homeruskwartier in Almere Poort wonen. Samen met zijn vrienden Nordin, Marc en Daan en nog 32 anderen. Ze krijgen daar in ’t Homerushuis begeleiding van Philadelphia. Het gebouw is ontworpen en nu moet de buurt geïnformeerd gaan worden. Dat gaat op 11 april gebeuren. Nordin en Sander zijn vanmorgen de uitnodigingen rond gaan brengen. Het waren er 265!
Dit werd de eerste kennismaking met de buurt en dat maakte best wel indruk op me. Niet alleen omdat het weer even heel dichtbij komt dat hij echt het huis uit gaat. Ook omdat het een hele leuke kennismaking werd. Natuurlijk gaat het grootste deel van de uitnodigingen direct de brievenbus in zonder dat je iemand ziet. Maar het was mooi weer en meerdere bewoners zaten in hun tuin. Die gelegenheid lieten we niet voorbij gaan en de jongens gaven daar de kaarten persoonlijk af. Best stoer van ze en het leverde iedere keer weer een glimlach en een hartelijke groet op.
Een enkele keer werd het zelfs een praatje. Een paar bewoners zaten voor hun deur en daar raakten we even in gesprek. Toen we iets over ‘t Homerushuis vertelden bood een bewoner al direct aan om vrijwilliger te worden! Ze vertelden ook dat de jongens in een gezellig en hecht wijkje terecht zouden komen met allemaal leuke mensen. Ik zag opnieuw voor me dat hij een nieuw thuis krijgt en gewoon buurman wordt in een leuke wijk, maar dit keer zag ik de gezichten erbij! En dat deed me wat.
Dit verhaaltje heet “het kleine geluk”. Ik doe op dit moment een cursus “Community Building”, samen met medewerkers van Philadelphia en woningbouwcorporaties. Community building is een werkwijze waarmee je er ondermeer voor kunt zorgen dat wijken beter leefbaar en inclusief worden en waar mensen met een beperking gewoon mee kunnen doen. Ik ben er vrij zeker van dat ik daar zal leren dat je daarvoor gewoon de wijk in moet. Net als de jongens vanmorgen hebben gedaan.
De eerste huiswerkopdracht was om samen met je buddy te praten over “het kleine geluk in de community”. Ik weet niet wat daar precies mee bedoeld wordt. Ik zat blijkbaar even niet op te letten. Wat ik wel weet is dat het gesprekje met de nieuwe buren van Sander mijn geluksmomentje was. Nu alleen dit verhaaltje nog even laten lezen aan buddy Samantha en dan heb ik wat mij betreft mijn huiswerk weer gedaan.
Wat een mooi verhaal/geluksmomentje!
Sinds vandaag ook enthousiast geworden over dit mooie project voor mijn zoon.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is leuk om te horen Pauline. Misschien komen we elkaar dan eerdaags wel tegen.
LikeLike
Dat denk ik wel 😀
LikeLike
Lijkt me een mooie plek …
LikeGeliked door 1 persoon
Daar ziet het zeker naar uit Marcel!
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal niet anoniem heb altijd ruzie met de digitale werled, succes allemaal met dit mooie project.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, gelukkig komt het ook in jouw digitale wereld steeds weer goed! 😜
LikeLike
Ton wat een prachtig verhaal en het lijkt mij een prima voorbereiding voor de jongens. en zo goed dat folderen. ik blijf het heel graag volgen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het gaat je niet lukken om het niet te volgen ☺️
LikeLike
En wat zo mooi is….onze jongens vinden dit positief contact vanzelfsprekend!
Omdat ze zelf positiviteit uitstralen komt het ook bij ze terug.
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker. Je ziet het op straat gebeuren!
LikeLike
Trots op jullie broer schoonzusje en SANDER. Veel succes.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je! 💪🏻
LikeLike
Trots op Nordin en Sander! Een mooi verhaal Ton, weer een traantje ……
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Patty, ik ben ook trots op die mannen!
LikeLike