Vandaag werden we kampioen met Ajax | Only Friends G4 in de KNVB G-competitie. Dit is een competitie voor voetballers met een beperking. Door een 0-0 gelijkspel, in een bloedstollende wedstrijd tegen de nummer twee, zijn we niet meer in te halen. Ons eerste kampioenschap bij de senioren is binnen! De wereld was even te klein voor de mannen, wat een feest! Een hoogtepunt voor een team dat al best lang bij elkaar is.

De meeste jongens – nu mannen – spelen al sinds de jeugd met elkaar. Toen ze 17 en 18 werden ging het hele team door naar de senioren competitie. Ik kan me de eerste wedstrijd nog goed herinneren. “Ton, ze zien er allemaal net zo uit als jij; oud en kaal” (en bedankt 😊). Onder de indruk van die “oude” mannen kwamen ze niet meer aan voetballen toe. De jongens hadden nog geen idee dat ze veel sneller waren en werden omver gelopen door fysiek sterkere kerels.

Wedstrijden werden een paar jaar lang vaak met grote cijfers verloren. Best moeilijk om dan de motivatie vast te houden. Het is een hecht team, maar net als bij iedereen lopen de emoties dan wel eens op. Woede, wanhoop en ruzie is ook voor deze jongens niet vreemd, maar door hun beperking is het gedrag soms extra moeilijk te begrijpen. Dat heeft dan aandacht van de coaches nodig, maar meestal lossen ze het ook zelf wel weer op met elkaar. 

Ze trainen 2 keer in de week en worden merkaar beter en sterker. Ze worden zelf ook wat ouder en het ontzag voor de tegenstander neemt af. Langzaam maar zeker ging het steeds beter. Een eerste succes kwam in Wenen. We wonnen daar namens Ajax een groot internationaal toernooi. We speelden tegen grote namen zoals Rapid Wien, Southampton, Torino en Hannover 96. Tegen Hannover scoorde Sander zijn eerste senioren-doelpunt. Dat zal ik ook nooit vergeten. Wat ging die jongen uit zijn plaat. We werden daar “Europees Kampioen”. Op dat succes dronk Sander zijn eerste niet-alcoholvrije biertje. Het bleef nog lang onrustig die avond in het hotel.

Ik ging naar Wenen voor het eerst mee als assistent-coach en niet als voetbal-vader. We gingen met meerdere teams en er waren meer coaches nodig dan normaal om alles en iedereen goed door de luchthavens en naar het hotel te krijgen. Ik kwam toen terecht in een goed op elkaar ingespeeld team van ervaren coaches. Ze hadden onderling aan een blik of een half woord genoeg om de kudde bij elkaar en rustig te houden. Al snel werd ik een onderdeel van dit team bevlogen vrijwilligers.

Een paar jaar later ging ik samen met een andere voetbal-vader het team van Sander coachen. Het gebrek aan voetbalervaring maakten we goed door een goede verstandhouding met de mannen en we hadden lang genoeg de kunst afgekeken bij de ervaren trainers. Dit is mijn tweede jaar als coach en nu zijn we kampioen. Het was een lange reis met die mannen om hier te komen. Ik ben trots op ze! Na het fluitsignaal sprongen ze wildenthousiast in mijn armen. Dus ik denk dat het gevoel wederzijds is 🙂

Wil je ook zo’n mooie reis beginnen? Wordt dan ook coach bij Sportclub Ajax | Only Friends! De club groeit en we kunnen er alweer een team bij maken. Kom je ons helpen? Je mag me bellen: 06-25207205. Only Friends biedt 25 verschillende sporten. Dus als je liever coach wilt worden bij een andere sport, dan zien we je ook graag!

Een paar dagen voor de wedstrijd kwam onze linksvoor Ivo de spelers van Ajax 1 tegen op zijn werk. Dat leidde tot dit filmpje met Davy Klaassen en aanvoerder Dusan Tadic. Het heeft geholpen. Gaaf toch?